Sayılar Arasında Kısa Çizgi Kullanılır Mı?
Bir zamanlar, bir şehri anlatan iki kalp vardı. Biri, her şeyin mükemmel bir plana göre işlemesini isteyen, her şeyin hesaplanabilir olduğu bir dünyayı savunan Emre. Diğeri ise her sayının ardında bir anlam, bir hikâye yatan Elif’ti. Her ikisi de sayılarla çevrili bir dünyada yaşıyorlardı, ama bir fark vardı: Biri sayıları bir çözüm olarak görürken, diğeri sayılarla aralarındaki bağı, ilişkilerini anlamak için bir dil gibi kullanıyordu.
Bir gün Emre, iş yerinde bir rapor yazarken, sayıları birbirinden ayırmak için kısa çizgi kullanıp kullanmama konusunda bir tartışmaya düşmüştü. “Bir süre önce okuduğum bir makalede,” diye düşündü, “sayılarda kısa çizgi kullanılmaz demişti. Ancak bu konu gerçekten o kadar net mi? Belki biraz da kafa yormam gerek.”
Emre, her şeyin bir mantığı olduğuna inanırdı. O, tüm verileri toplar, analitik düşünür ve sayılara dökerdi. Sayılar, onun için dünya üzerindeki her sorunun çözümüydü. Ama o gün, sayılar arasına bir çizgi eklemenin estetik mi, yoksa yanlış mı olduğunu çözmek için bir adım daha atması gerektiğini fark etti. Bir yanda çok sayıda kural, bir yanda da içindeki karmaşa vardı. “Kısa çizgi… Kullanılır mı?” diye sordu kendine.
Bir yandan da Elif vardı. O, sayıları bir duyguyla, bir ilişkiler zinciri gibi görür, onların arasındaki bağları hissetmek isterdi. Elif, sayılarla doğrudan bir ilişki kurmanın önemini her zaman vurgulamıştı. Onun için bir sayıyı ikiye ayırmak, arasına bir çizgi koymak, onları yalnızca mantıklı bir düzene sokmakla kalmaz, aynı zamanda her sayının ne kadar önemli olduğunu, birbirleriyle nasıl ilişkilendiğini gösterirdi.
Elif bir akşam Emre’yi aradı. “Bugün sayılarla ilgili bir şey düşündüm,” dedi. “Sayılar sadece birer sayıdır, ama her sayının kendi içinde bir hikâyesi vardır. Mesela, 1990-2000 arasındaki bir fark, sadece on yıl değil. On yıl içinde binlerce hikâye var. İnsanlar, hayaller, kaybedilenler ve kazanılanlar… Her şey bu on yılın içinde saklı.”
Emre, bir an sessiz kaldı. Elif’in bakış açısı, ona farklı gelmişti. Sayılar arasındaki kısa çizginin aslında bir anlam taşıyıp taşımadığını sorgulayan Emre, Elif’in söylemlerinde bir başka boyut gördü. Oysa Elif, sayıları birleştirerek onların ruhunu açığa çıkaran bir yol bulmuştu.
Ertesi gün Emre, birkaç sayının arasına kısa çizgi koymayı denedi. Mesela, 1990–2000’yi yazdı. İlk başta garip hissetti. Ama sonra, sayılar arasındaki çizginin bir geçişi simgelediğini fark etti. Gerçekten de bir yerden bir yere geçiş vardı. Geçişin içinde kaybolmuş anlar, deneyimler vardı. Elif’in bakış açısının bir parçası gibi hissetti. Sayılar yalnızca birer veri değil, birer anıydı.
“Belki de bu yüzden kısa çizgi, sadece bir araç değil, bir anlam taşıyor,” dedi kendi kendine.
Günler geçtikçe Emre ve Elif, sayılar ve çizgiler hakkında daha fazla sohbet etmeye başladılar. Emre, artık sayılar arasındaki kısa çizgilerin sadece biçimsel değil, aynı zamanda bir ilişkiyi simgelediğini kabul etti. Elif’in empatik bakış açısını benimsedi ve sayılar arasındaki çizgilerin, bir anlam taşıyacak şekilde yerleştirilebileceğini fark etti. Elif ise, bazen Emre’nin çözüm odaklı yaklaşımının ne kadar önemli olduğunu kabul etti. Sonuçta, her sayının bir anlamı, her çizginin bir bağlamı vardı.
Bundan sonra Emre, raporlarında sayılar arasında kısa çizgiler kullanmaya başladı, ama sadece bunun estetik bir karar olmadığını fark etti. Her çizgi, geçmişle gelecek arasındaki ince bir bağdı. Sayılar, artık yalnızca sayı değillerdi; birbiriyle olan ilişkileriydi.
Peki ya siz?
Siz hiç sayılar arasındaki o kısa çizginin anlamını düşündünüz mü? Sadece estetik mi yoksa bir bağ kurma şekli mi? Sayılar, her zaman bir çözüm mü sunar, yoksa aralarındaki çizgiler de birer hikâye mi anlatır? Yorumlarınızla bu tartışmaya katılın, hep birlikte düşünelim!